Mülteci ruhunu hiçbir yere sığdıramamaktır. Herkese, kendine bile yabancı; hiç bir yere sığmayan mülteci bir ruh. ideal ile mevcut arasındaki fark arttıkça sıkışır insan. O fark da yürünecek yol da her geçen gün artıyor gibi.

insanlar Kibarlığı eziklik olarak algılar. Hatta iyi birinden bahsederken utanamadan şunu derler: "Çok iyi bir insandır, vur ensesine al ekmeğini bir şey demez öyle iyidir." Maalesef bu kadar kötüyüz ya, insan ilişkilerinde bu adaletsizlikten tiksiniyorum. Birinin gönlünü yapmaya, ona saygı duymaya çalışırken onun sana her şeyi yaptırabileceğını düşünmesi, kıymet vermemesi bu hiç adil değil. Bu zihniyetten tiksiniyorum.

insanların gevezeligi. Abidik gubidik hayatları olan insanların senin zor zamanında çenesinin düşmesi, kendi mukemmelmis gibi senin açığını vurgulaması falan filan. Gerçekten bayram sonrası bir insan detoxu yapacağım. Pandemi sonrası ozlestik deyip büyük küçük herkesi ziyaret edelim dedik bu bayram, ağzımıza ettiler. Ya sanki herkesin hayatı mükemmel gidiyor, bı benimki kötü de oturup bana acıyorlar hep beraber. Bı gidin ya, şarkıdaki gibi akbaba bunlar akbaba.

Uzun süredir çıkmadığım şu ruh halinde şükrettigim eylem. Orda burda ağlayıp rezil olmaktan iyidir; mis gibi evimde yatağımda ağlar uyurum. Yatakta sıkıntıdan, üzüntüden put gibi durup aglayamamaktan da iyidir ayrıca. Ağlamak çare olmasa da insanın yüreğini hafifletiyor.

B.k gibiydi. Yine herkes için bir taraflarimi yirttigim kimseyi de memnun edemediğim b.k gibi bir gündü.

Huzur, az insan, sıfır müdahale.

Yakın arkadaşlarımdan birinin adı. Onu çok sevdiğim için herhalde, bana güzel gelen isim. Bizim köyde de bir Fatma nene vardı, ona pato nine derlerdi. Bu bizim Fatma'nın hoşuna gitmişti. O günden beri pato diyorum.

Üç çocuk üç çocuk yankısı kulaklardayken güven duymakta zorlandığımız ürün. Kulaklar aile planlaması yerine üç çocuğu duyunca güvenemiyor, ya delikse?
Verilen doğum kontrol hapı da piyasadakilerin en ucuzu. Doktor ve hemşireler imkanınız varsa daha kaliteli bir şey kullanın diyor. Yine konu ekonomiye geldi ya. Garibanın yüzü güler mi? Hiç yoktan iyidir tabi de kalite arttirilsa iyi olur. Sonra bak ortalık sahapsız ilgisiz bebe doluyor. Sex fakirin tek eğlencesi diyor osho ama parası olmayan bunu da kaygisiz yapamıyormus osho reis.

Benim için olmayan müziktir. Kim uydurdu bunu; gelin damat giriş yapar ve dans eder. Bana saçma geldiği için secmediğim müziktir. Dans öyle bir şey ki, ya çok özel benim için. Öyle ortalik yerde, yıllardır herkes düğünde dans ediyor diye, herkes nasıl romantik dans ettigimizi görsün diye edemem ben ya. Belki bunca dans eden insan normaldir ben anormalimdir olabilir, sizi saygıyla izlerim. Çünkü başkalarınin dansini izlerken o kadar garipsemiyorum. Ama kendimi o sahneye koyamıyorum. Bak hâlâ yok ya, içime sinmiyor. Bunun gibi o pastayı kesme yeme merasimi de içime sinmemisti.
Ben zaten giriş yaparken calsinlar diye Amelia dan bir müzik seçtim verdim, onu da calmadilar, karistirmislardi başka bir piyona şeysi çaldılar. Çok da önemli değil ya. Giriş nikah bitti tamam teşekkürler dagilalim abartmaya gerek yok.
Ya bir şey diyim mi, düğünün en güzel yanı bitmiş olması. Başkaları için bu kadar yoruldugumuz başka bir gün daha yok. Saçmalık başka bir şey değil. Ben daha da sacmalamadan gideyim, çenem düştü.

Maliyeti düşük, insana keyif veren hobilerdir. Mesela lisede ergenken fotoğraf kulübü vardı. Ama bilmem kaç piksel özellikli makina sahibi olma şartıyla alıyorlardı oraya. Giremedik tabi. At da binmek isterdim. Sonra buz patenine giderdi arkadaslar. iki üç kere gittim tam öğrendim dedim, ama baktım olmuyor buna devamlı para veremem. Bıraktım tabi.
Sonra Trekking gibi havalı ismi olan , aslında sadece köyde yürüdüğüm bir hobi edindim. Yürüyüş ruhuma da bedenime de iyi geliyor, sevdim bunu. Tam bir gariban hobisi. Sonra mantar toplamak hoşuma gitti. Onun da maliyeti yok. Ekipman yok malzeme yok. Eski elbise ve ayakkabıları giyip camlikta gez topla. Onu da sevdim. Kısacası Cebimden para çıkmayan, fakir hobilerine bayılırım.

görsel

Yeterli Enerjimin ve paramın olmaması. Ekonomik kısma pek girmeyim, çok doluyum o konuda. Ama şu da var Çocuk yetiştirecek psikolojik sağlamlığa sahip değilim sanırım. Bilmiyorum, birçok ebeveyn böyle gerçi. Ama bu melankolik, depresif halimle çocuğu da olumsuz etkilerim bence. Şu depresyondan çıkayım, ayaklarım yere bı sağlam bassın tekrar düşünürüm.

Bu ayı nasıl geçireceğim diye düşünmekten uykuya dalamamak. Daha ne kadar, nereden sıkabilirim diye düşünüp bulamamak. Ama yine de ekonominin çok iyi biz insanların nankör olduğuna kendimi ikna etmeye çalışıp mutluymuş gibi yapmak!

Büyütmek mi bayılırım. Sevgiyi, şefkati büyütürüm. Yolda bulduğum yaralı yavru kediyi besler, büyütürüm. Penceremin önünde kuşları büyütürüm, izlerim onları. Alınan küçük bir hediyeyi, bana gösterilen nezaketi büyütür, teşekkür etmenin yollarını ararım.
Ama kusura bakmayın. ufak bir saygısızlığı, kötü bir sözü, kabalığı... içimin almadığı iğrenç şeyleri de büyütür, pişman ederim. Kadına ne verirseniz onu büyütür. Sevgi, saygı verin onu büyütelim.

Sadece Yemek yapmamış olur. Başka ne olabilir ki?

Kendime zor baktığım gerçeğini hatırlayınca giden istek. Deliksiz uyku, düzensiz beslenme, istenilen zamanda istenilen yere seyahat... Bunlara doyamadım daha. Elimiz düzgün para görmedi ki hem daha. Nasıl bakacağız çocuğa.

Akbaba olmaları; Yırtıcı, sömüren, güçsüz anini kolluyor gibi olmaları geçerli bir sebep bence.
Tabi bazı minnoş, çok sevdiğim akrabalarım hariç. Bazıları var canım onlar, onları yerim çok severim. Kuzenim takip ediyor da açıklama ihtiyacı duydum.

Çok sevin, sıkı sıkı sarılın. imzayı atınca tapusunu almış gibi davranmayın. iki saat dışarı çıktı diye darlayip aramayın. Giyeceği çoraba kadar ne karışın ne de hayatını düzenlemeye çalışın. Sevgiliyken gece yatarken iyi geceler yazıp, onu düşünüp gülümseyerek yatıyorsun ya. O sevgiyi, merhameti, anlayışı kaybetmemek için sınırlara ve kişiliğine saygı duyun. Yoksa bir bakmışsın yanında yatan sevgilinin kıymetini bilmemis, arkani dönüp uyurken bulursun kendini ve onu. Terapi odaları aşık ama duygusal olarak uzak çiftlerle dolu maalesef. Evliliği, nikahı basit bir düzenleme olarak görsek; çok abartmasak ne güzel olurdu. Sevgilinle eve çıkıyorsun, güne birlikte başlıyorsun, bundan fazlası değil zaten. Güne birlikte başlamak, gün sonunda yanında olmak...
Not: tabi bunlari önce kendime tavsiye ediyorum.

Bana tanıdık gelen istek. Bunu yaşayan sadece ben olamazdım, sevindim. Bu istek geliyor; yapması, bulaşığı, yağı derken üşeniyorum. Sabah kahvaltıya yaparım diyorum. Sabah kahvaltıda tekrar üşeniyorum. Sonra gece yatarken insan acıkır ya, böyle tuzlu ağır şeyler ister canı. Aklıma geliyor, sabah niye yapmadım diye kendime kızıyorum, tekrar üşeniyorum yarın sabah yaparım diyorum. Ama asla yapmıyorum. Ama şimdi hatırlattın bana, yarın sabah kalkayim da yapayım.

Hayatın gerçeğidir. Hayat böyledir arkadaşlar, büyüdükçe yalnızlaşır insan. O yüzden kendini tanı, büyüt, besle ki baş edebilesin.

"Hayat güzel ama seninle daha bi güzel. Gel beraber yürüyek." desem anlar mi acaba?